Οι φανατικοί των Godspeed μπορεί και να μην εντυπωσιάστηκαν, αλλά τούτο εδώ το άλμπουμ είναι ίσως ένα απο τα πιο ουσιαστικά που ηχογράφησαν ποτέ. Μικρό σε διάρκεια (μόλις... 40 λεπτά), δίχως θρηνωδείες και ποιητικώς πένθιμα αποσπάσματα, πιο σφιχτοδεμένο εκτελεστικά από ποτέ, περισσότερο προς την κατεύθυνση του κορυφαίου τους Yanqui UXO, ακούγεται φωτεινό και ταυτοχρόνως, άκρως πολεμικό, λες και η μπάντα παίζει τώρα τη μουσική που ήταν προορισμένη να παίξει, στην πιο αγνή της μορφή, που θα λεγαν και οι αμερικάνοι. Για εμάς, τους φίλους του βινυλίου, η μπάντα επιφύλαξε μια ακομα έκπληξη, ένα αέναο groove κρυμμένο στα τελευταία αυλάκια του δίσκου, που κλείνει το μάτι στο "Sgt. Pepper". Ε, γι αυτό και μόνο ρε. Γι αυτό και μόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου