Pink Floyd - "Have A Cigar" (album: "Wish you were here" - Harvest/Columbia, 1975)

Come in here, dear boy, have a cigar.

You're gonna go far, you're gonna fly high,

You're never gonna die, you're gonna make it if you try;they're gonna love you.

Well I've always had a deep respect, and I mean that most sincerely.

The band is just fantastic, that is really what I think.

Oh by the way, which one's Pink?

And did we tell you the name of the game, boy

we call it Riding the Gravy Train.

We're just knocked out.

We heard about the sell out.

You gotta get an album out,

You owe it to the people. We're so happy we can hardly count.

Everybody else is just green, have you seen the chart?

It's a helluva start, it could be made into a monster

if we all pull together as a team.

And did we tell you the name of the game, boy

we call it Riding the Gravy Train.

Popol Vuh "Through Pain to Heaven" - (album: "Nosferatu" - Fox, 1979)

Arcturus "Collapse generation" - (album: "The sham mirrors" - Ad Astra, 2002)

Time is on trial

Generation and collapse
inside the space of things

Series of inertia
A trial and a time


(Αυτή τη στιγμή που το ακούω, μου φαίνεται το
καλύτερο metal κομμάτι των τελευταίων 25 ετών)

11. Socos / Πουλικάκος "Η ύδρα των πουλιών"

Θα με τρελάνετε; Ο Πουλικάκος απαγγέλει, λέει, ποίηση του Εγγονόπουλου; Εμένα η "μελοποιημένη ποίηση" μου προκαλεί αναγούλα - τους ξεκώλιασαν τους ποιητές εκεί στη μεταπολίτευση όταν όλοι ξαφνικά ανακάλυπταν τα αντικαθεστωτικά τους πιστεύω και δήλωναν... "αριστεροί". Τι σχέση έχει ο Πουλίκας μ'αυτούς;

(ακούω το δίσκο)

Έκπληξη διπλή. Πρώτον: καμία κλαψομουνίαση (ίδιον της μελοποιημένης ποίησης), καμία ρετρό νοσταλγία, μουσική που δεν χρησιμοποιεί τον Εγγονόπουλο σαν δεκανίκι αλλά πιάνεται από το βαθύτερο του νόημα και το διακτινίζει στο υπερπέραν, μουσική που διαρκώς προκαλεί τον ακροατή, μουσική που δεν αρκείται σε καμιά συνταγή. Δεύτερον: η φωνή του Πουλικάκου, χώμα και νερό. Ο καλύτερος ελληνικής δίσκος της χρονιάς είναι εδώ. Ακούστε αυτό.

15. Sleepin Pillow "Superman's blues"

Ακούω το πρώτο κομμάτι και παθαίνω πλακάρα. Μπάσο-οδοστρωτήρας, 8-bit σύνθια. κιθάρες που κουβαλούν όλη την ιστορία του rock και μπόλικη ανατολή. Γίνεται να λειτουργεί τόσο καλά; Κι όμως. ΜΕΤΑ ανακαλύπτω πως είναι Έλληνες και το σαγόνι μου ανοίγει τρύπα στο πάτωμα.

26. Titan "Sweet Dreams"

Με την προσθήκη του Steve Moore των θεών Zombi στα πλήκτρα, και μια οργανική, "χωματένια" παραγωγή, οι Titan έπλασαν μια επιμεταλλωμένη εκδοχή των Goblin που σπέρνει. Κομμάτια δεκάλεπτα, και αλλαγές επι αλλαγών και πολλά σόλο, και ναι, όλα αυτά δεν ακούγονται πάντα καλά, αλλά είπαμε, η λέξη - κλειδί σε κάθε είδος μουσικής, είναι η λέξη groove. Και από τέτοιο, το "Sweet Dreams" διαθέτει περίσσευμα. Χαίρεσαι να το ακούς, το ρημάδι.