Μια αλυσίδα ιστοριών με απόκληρους ήρωες, κάτοικοι όλοι τους ενός σύμπαντος που η Lucinda Williams γνωρίζει "like the back of my hand", όπως ακούγεται να τραγουδά στο υπέροχο ομώνυμο κομμάτι. Αλυσίδα που "κλείνει" με δυο διασκευές πάνω στις οποίες αντανακλώνται δυο θρυλικές μορφές αλλά και δυο σημαντικά, ιστορικά μιλώντας, σημεία αυτού που αποκαλούμε "Americana": το "Factory" του Bruce Springsteen αλλά και το "House of Earth" του Woody Guthrie. Το "The Ghosts of highway 20", σχεδόν "γδαρμένο" από τον ήλιο και πνιγμένο στη σκόνη, αποτελεί μια απο τις καλύτερες δουλειές της - ίσως γιατι αποτελεί μια από τις πιο προσωπικές. Γιατί, τιμώντας την στιχουργική παράδοση της Americana (που στήνει συχνά οδικού τύπου αφηγήματα), η Lucinda επιστρέφει στις νότιες ρίζες της, στα πατρικά της χώματα. Θρηνεί τους γονείς της, νοσταλγεί παλιούς αγαπημένους, αλλά και τη νεότητα της ακόμα, στο "I Know All About It" και αφιερώνει στον ποιητή πατέρα της το "If there's a Heaven". Ε πως να το κάνουμε, είναι αδύνατο να μη λυγίσεις. Κι αν δε σου συμβαίνει, νομίζω πως δε θέλω να σε ξέρω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου