Είχα μόλις ξεχαζέψει από το ντεμπούτο τους, και οι θεότρελλοι επέστρεψαν με ένα άλμπουμ που ξανασυνδυάζει black metal / stoner / southern rock μέσα από ένα ultra sleazy rock'n'roll πρίσμα. Σοβαρά τώρα, δε ξέρω καμία, μα καμία μπάντα που να έχει προσπαθήσει τους απλούστερους συνδυασμούς που προκύπτουν από τα παραπάνω είδη δίχως να τα κάνει κώλο. Και οι Kvelertak όχι μόνο το κατορθώνουν, αλλά μαζί με αυτό, παραδίδουν και ένα άλμπουμ όπου κανένα κομμάτι δεν ξεπερνά τα τρία και κάτι λεπτά. Αξιοζήλευτοι μπάσταρδοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου