Κατ' αρχας, πρέπει να παραδεχτείς τη γενναιότητα μιας μπάντας που αλλάζει ριζικά τον ήχο της. Νοσταλγική ήταν πάντοτε η βάση τους, αλλά από τις 8μπιτες ερωτοτροπίες των προηγούμενων άλμπουμ μέχρι την dance-floor-geek λατρεία του νέου τους άλμπουμ η απόσταση δείχνει μακρά. Κι όμως, με ένα team παραγωγών-αυθεντίων και διαολεμένη επιδεξιότητα στο vocoder, οι Γάλλοι κατόρθωσαν, με υλικά του παρελθόντος, να στήσουν ένα άλμπουμ που διακτινίζει θεαματικά την disco των 70s. Οι πιο ξύπνιοι τσίμπησαν και την ιαπωνέζικη έκδοση γι αυτό το εκπληκτικό bonus-track που Floyd-ίζει αναπάντεχα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου