Κι ενώ η Metal σκηνή του mainstream και του "μελωδικού" heavy / power παλεύει με φόρμες που είχαν ήδη ξεπεράσει με το ζόρι τα μικρά όρια τους εκεί στα τέλη της δεκαετίας του 80 (και πολύ βάζω), τα άκρα πασχίζουν για την οποια ανανέωση. Από τη φύση τους την ίδια βεβαίως - ότι είναι ακραίο το 2009, είναι χλιαρό το 2010. Οπότε εκεί, τουλάχιστον, απαιτείται μια κάποια εφευρετική δημιουργικότητα. Και αν είσαι τυχερός, μια φορά στα 4-5 χρόνια, θα σκάνε κάτι φιλόσοφοι του πενταγράμμου σαν αυτούς, αποφασισμένοι να σβήσουν με μια Σατανική μονοκοντυλιά ότι είχε προυπάρξει, μόνο και μόνο για να το επαναπροσδιορίσουν και να θέσουν τον πήχη. Όλα τα άλλα είναι αφρός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου