Κανείς δεν ξέρει τα ονόματα τους, ούτε και τις μορφές τους: εμφανίζονται ζωντανά, φορούν όμως μανδύες που καλύπτουν τα πρόσωπα τους. Θα μπορούσε να είναι ένα καλαμπούρι τύπου Ghost. Κι όμως, τίποτα πιο σοβαρό στη λίστα ολόκληρη, από τους Thantixafath. Που κυκλοφορούν, μετά από τρία χρόνια αναμονής (ακούστε το υπέροχο e.p. τους) το πιο επίμονα σπειροειδές άλμπουμ στην ιστορία του λεγόμενου «intelligent black metal». Που, ταυτόχρονα, είναι και το πιο πεσιμιστικά εφευρετικό, σε βαθμό επικίνδυνο: Το «Sacred White Noise», ένα αληθινό αριστούργημα του ακραίου ήχου, αναζητά διαρκώς νέους τρόπους να σε αναστατώσει, να καταργήσει κάθε ασφαλές καταφύγιο για τους γνώστες του ιδιώματος, και την ίδια στιγμή, να αποφύγει τις γνωστές χαοτικές συνταγές: όλα εδώ είναι παιγμένα με αξιοθαύμαστη επιδεξιότητα, και η κρυστάλλινη παραγωγή δεν αφήνει καμία νότα να πάει χαμένη. Ως ηχητική εμπειρία δε, πλησιάζει τα επίπεδα του άλμπουμ που βρίσκεται ακριβώς από πάνω στη λίστα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου