Γιώργος Μαρίνος "Ταυτότητα" - (album: "15 χρόνια παράσταση, ζωντανά απ'τη Μέδουσα 1980-81" - Minos EMI, 1981)

Γεννήθηκα χωρίς να με ρωτήσουν
με βάλαν με τη βία να βαφτιστώ
με γράψαν στα χαρτιά προτού μ' αφήσουν
τη γνώμη μου για μένα να τους πω

μου βάλανε στο χέρι στυλογράφο
και μου'παν "δήλωσέ τα όλα αυτά"
οβάλ το πρόσωπό μου και υπογράφω
μαλλιά και μάτια πάντα καστανά

Μου δώσανε θρησκεία και πατρίδα
το μπόι μου μετρήσαν μ' αριθμούς
με μάθαν να διαβάζω εφημερίδα
και πάντα να αποφεύγω τους κακούς

θα πρέπει οπωσδήποτε να κάνω
τουλάχιστον και κάνα-δυό παιδιά
αλλιώς συνέχεια μέχρι να πεθάνω
θα λένε πως δεν έζησα σωστά

Δεν θέλω την ταυτότητα που λέει
"επώνυμο, ηλικία, ηθοποιός"
το πρόβλημα που ίσως να με καίει
κανένας δεν το ξέρει δυστυχώς

μεγάλωσα όπως ήθελαν οι άλλοι
με χίλια μύρια "μη" και "μη" και "μη"
μου γέμισαν ιδέες το κεφάλι
κι ειδήσεις, φόνοι, πόλεμοι, σεισμοί

γι' αυτό θα πρέπει τώρα να ξοφλήσω
των άλλων τους πικρούς λογαριασμούς
δεν έχω το δικαίωμα να αμαρτήσω
αλλιώς δε θα'μαι ένας απ' τους σωστούς...

Δεν έπρεπε δικές μου να'χω απόψεις
αρτίστας?τί'ναι αυτό, τί θες να πεις
μου χάριζαν εκτίμηση σε δόσεις
ταπείνωση και βία τοις μετρητοίς

αφήστε με επιτέλους να βαδίσω
το δρόμο μου όπως τον θέλω εγώ
μονάχος να διαλέξω πώς θα ζήσω
χωρίς μπαμπούλα, δίχως αρχηγό

Δεν θέλω την ταυτότητα που λέει
"επώνυμο, ηλικία, ηθοποιός"
το πρόβλημα που ίσως να με καίει
κανένας δεν το βλέπει δυστυχώς...

Αφήστε με ανεξάρτητος να νιώθω
με χίλιες δυό πατρίδες στην καρδιά
να βγάλω προς τον ήλιο κάθε πόθο
τραγούδια να σας φτιάξω, αντί παιδιά

ελεύθερος στον κόσμο, όπως θέλω
μακριά απ' τους κανόνες να σταθώ
το Βούδα να διαλέξω ή τον Οθέλλο,
το Λένιν, το Γκουεβάρα ή το Χριστό

κι όταν θα'ρθεί η δύσκολη η ώρα
να μπούμε όλοι μαζί στη ζυγαριά
θα δούμε ποιός την άντεξε τη μπόρα
και ποιός έπεσε μέσα στη φωτιά

μια αλήθεια δίχως φόβο, αλλά με πάθος
εδώ θέλω να πω, μπροστά στο φώς
καλύτερα περήφανος και λάθος,
παρά ταπεινωμένος και σωστός

Δεν θέλω την ταυτότητα που λέει
"επώνυμο, ηλικία, ηθοποιός"
το πρόβλημα που πάντα θα με καίει
κανένας δεν το νιώθει δυστυχώς

...δυστυχώς

(η μουσική είναι του Νίκου Δανίκα και οι στιχάρες του Δημήτρη Ιατρόπουλου)