The Devils Blood - "Voodoo Dust" (album: "Come, Reap" - Profound Lore Records, 2008)

Saturday is a mile away.

I still feel his burning flames.

As I walk through death again.

Saturday burns my skin with white.

He marks it "6" with a silver knife.

As I feel his breath again.

I know he loves me.

I know he must.

My life for you.

Voodoo dust.

Drowning only feet from the shore.

Sleeping an endless sleep.

But violently awake, we wait.

We walk the thousand yards he lays for us.

We do his work his will is thus.

Violently awake, we wait.

We know he loves us.

We know he must.

We die for you.

Voodoo dust.

(Μια τραγουδίστρια με φωνή - κρύσταλλο, ήχος που δεν χρειάζεται να λερωθεί και πολύ για να σε ανυψώσει, και μια επιδρομή κιθαριστικών ακροβασιών που σε οδηγεί αυτομάτως στην παραγγελιά άλλης μια μπύρας - και τρίτης, και τέταρτης...)

Culture Shock - "I remember" (single: "I remember" - RAM records, 2012)

(Μια στο τόσο, ένα prog/dub ηλεκτροφιξάκι θα μου τα σκάσει - συμβαίνει σπάνια, 

αλλά όταν συμβαίνει, ο ενισχυτής μου πάει στο +11 σαν τους Marshal amps των Spinal Tap.

Υπάρχουν τέσσερα σχήματα με αυτό το όνομα - και το παρακάνω με τον πληθυντικό

μιας και πρόκειται για το one-man-project του καραμπινάτου dj James Pountney. Έχει βγάλει

πολλά στη Ram, αλλά αυτό εδώ, φρέσκο - φρέσκο, τα σπάει)

Cold Body Radiation - "Yes, Maybe the Stars" (album: "Dear Twilight" - self-financed, 2011)

(Blackgaze. Τι φρούτο είναι πάλι αυτό που μας ξημερώθηκε; Ε, λογικό ήταν. Όλες αυτές οι "ανοιχτές" και πνιγμένες στο reverb κιθάρες, όλος αυτός ο ρομαντισμός του black metal, κάπου θα έπρεπε να κατευθυνθεί, να τρέξει μπροστά, τώρα ειδικά που όλα τα oh-τόσο-"evil" κλισέ έχουν αναπαραχθεί, μαζί με τη δηθενιά μιας μοχθηρής πόζας και την πολιτική ασχήμια ενός κομματιού αυτης της μουσικής που οι οπαδοί της αρνήθηκαν - για τους δικούς τους λόγους - να απομονώσουν. Έτσι, τα άστρα φώτισαν το ἔνδοθι σκότος απ΄ όπου ξεπετάχτηκαν οι Alcest, οι Lantlos και μια ολάκερη νέα σκηνή. Shoegaze + Black Metal = Blackgaze λοιπόν. Αυτοί εδώ οι Ολλανδοί δεν γουστάρουν να δημοσιεύουν τους στίχους τους και έτσι δεν μπορώ να τους μεταφέρω εδώ. Ακούστε το κομμάτι όμως)