To o,τι γενικότερα κάτι ρίχνουν στο νερό εκεί στην Αυστραλία το χουμε καταλάβει αλλά τούτο εδώ παρολίγο να μου ξεφύγει. Και θα ήταν κρίμα, γιατί το ομώνυμο άλμπουμ των Cosmos επιστρέφει στην garage ψυχεδέλεια των αγαπημένων 70s όχι με λατρευτική διάθεση, αλλά αποφασισμένο να αναμετρηθεί στα ίσα μαζί της. Οι κιθάρες δεν είναι πάντα fuzzαρισμένες, η διαχρονική αναφορά δεν είναι "ριζωμένη" απαραίτητα σε μια δεκαετία, η "βρώμικη" παραγωγή δεν κρύβει κάποια επιτήδευση, και οι συνθέσεις δεν επεκτείνονται ελλείψει εμπνεύσεως. Προσθέστε και μια αλυσίδα εκπληκτικών μπασογραμμών και ιδού, ένα άλμπουμ που έπρεπε να κυκλοφορεί αποκλειστικά σε βινύλιο, κι όμως "φύτρωσε" στο bandcamp.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου